De verhuis
Het laatste weekend van oktober werd heel ons hebben en houden in kartonnen dozen gestopt om de overtocht te maken van ons appartement naar ons spliksplinternieuw huis.
De laatste dagen voor de verhuis was de moment voor alle ditjes en datjes in orde te brengen en ons huis in te richten. We hebben de berging voorzien van de nodige schabben zodat we meteen alle eten een juist plaatsje konden geven. Ook een last-minute bezoekje aan Ikea kon niet ontbreken, want we wilden alles ineens goed hebben.
De twee dagen voor de verhuis heb ik samen met de moeders de handen uit de mouwen gestoken om zoveel mogelijk alles op te kuisen en alle keukengerief over te brengen van het appartement naar het huis. Op die manier waren er terug heel wat dozen leeg die opnieuw gevuld konden worden en wisten we met de verhuis ook waar er drinken en eten te vinden was.
Alles in dozen inpakken ging vrij vlot vooruit, maar het was toch maar raar om alles in dozen te zien staan.
De verhuis zelf zagen we eerder somber in. Wesley zijn broer moest jammer genoeg forfait geven met een gebroken voet, Braske zat ziek thuis met een blaasontsteking en de weergoden vonden het weer nodig om de kraan boven open te zetten.
De dag van de verhuis zelf was het op de crutiale momenten droog en we hadden uiteindelijk helpers genoeg:
de moeders, broer Hans, schoonzus Wendy, nichtje Ninneke met krachtpatser Stefan en uiteraard mogen we Jenna en Ocean niet vergeten!
Tegen 's avonds was het appartement leeg en hebben we het eerste avondmaal: frietjes van de frituur achter de kiezen gestoken in sfeervol licht en met warmtevuurtjes. We hadden toen immers nog geen elektriciteit en verwarming. Ook water hadden we niet.
De afmetingen van ons huisje hebben ons toch wat verrast. We konden niet al onze meubels zetten zoals we ze in gedachten hadden. Met vereende krachten en creatieve ideëen hebben we toch alles een plaatsje kunnen geven en... we zijn content! ;-)
Daags na de verhuis zat het werk er nog niet op. Met de moeders en handen vol kuisgerief hebben we het appartement nog opgekuist.
Bedankt nog eens aan alle helpers om onze verhuis zo vlot te laten verlopen!
De nutsvoorzieningen: the story
Het grootste obstakel de voorbije twee maanden zijn toch wel de nutsvoorzieningen geweest. Niets van de basisvoorzieningen was in orde bij onze verhuis ondanks onze vele mails, telefoontjes met iedereen die er maar iets mee te maken had. We hebben heel veel beloftes gekregen, maar niemand heeft ze kunnen waarmaken. Het was een zware bevalling om alle nutsvoorzieningen in de straat gelegd te krijgen tot aan de deur en dan pas konden we onze persoonlijke aansluitingen in orde brengen.
We moesten echter uit ons appartement, dus we hadden geen keuze: we gingen kamperen in ons nieuw huis.
Concreet betekende dit dat we het qua elektriciteit moesten stellen met de werfkast. Deze konden we echter niet onbeperkt gebruiken. Licht gebruiken, water koken, eten opwarmen in de microgolf, een verwarmingsvuurtje, ... We kregen snel zicht op wat wat we konden combineren.
Geen elektriciteit, maar ook geen gas, dus ook onze chauffageketel kon nog niet werken.
We hadden ook geen water, dus niet wassen, niet afwassen, maar ook de wc's doortrekken ging niet. Die werkten wel op regenwater, maar zonder elektriciteit of waterpomp (want die was ook nog niet geplaatst toen we verhuisden), werkten die ook niet normaal.
1 ding was wel in orde: onze post. Dankzij postbode Erika hebben we nog geen enkele brief misgelopen. Ze komt zelfs helemaal tot aan ons huisje om alles te brengen.
Gas en elektriciteit
De waterpomp werd op maandag 8 november geplaatst, maar het was wachten tot 17 november tot we gas en elektriciteit hadden. Daags voor we terug moesten gaan werken.
Eindelijk konden we degelijk koken, eten bewaren in de ijskast, de wc's op een normale manier doortrekken in plaats van altijd te spoelen met emmers water.
Water
We hadden dan wel gas in huis, maar de verwarming werkte nog altijd niet want we beschikten nog niet over water. Dit was nog de grootste uitdaging om in orde te krijgen.
Alle voorzieningen in de straat waren pas midden novemeber in orde en dan was het wachten op een microbevrije staal.
Intussentijd moesten we ons beredderen met emmers water uit onze waterton om af te wassen, onszelf te wassen, te kuisen, ... Het was omslachtig, maar viel al bij al nog mee. Het grootste gemis was het nemen van een douche. Gelukkig konden we bij familie terecht om ons om de paar dagen toch eens helemaal op te frissen en eens we terug aan het werk waren, konden we ons ook daar al eens douchen.
Op 26 november kon Pidpa het water eindelijk in huis brengen. Maar wat een teleurstelling toen we hoorden dat we dan wel een kraantje binnen hadden, maar Pidpa kon onze hoofdkraan niet aansluiten op onze binneninstallatie. Onmiddellijk met abric contact opgenomen en wat een geluk: de loodgieter was bij één van de buren aan het werk en een kwartiertje later was onze binneninstallatie gekoppeld aan de hoofdkraan. De vrijdag erna kon Pidpa komen keuren en dan zou de kraan echt open gezet kunnen worden.
Vanaf 3 december beschikken we dus over water, al was de keuring geen makkie. Komt nogal wat bij kijken...
Verwarming
We hadden op 26 november al wel water in huis via 1 centraal kraantje, daarmee hadden we nog geen verwarming, maar op 29 november kon de warmte binnen komen want we hadden elektriciteit, water en gas !!!
Jaja, ook onze verwarmingsketel kon worden aangesloten. 29 november was het zover, daags voor de eerste sneeuw van deze winter. Net op tijd dus!
Maar, water en een verwarming is nog geen warm water. Dit kon pas nadat Pidpa alles had komen keuren en dus vanaf 3 december konden we normaal gezien ook thuis douchen. Maar hier komen we verder nog op terug.
Telenet
Telefoneren, tv kijken, internetten, ... We waren volledig van de buitenwereld afgesloten tot 23 november. Toen kwam een heel vriendelijke technieker van telenet ons terug verbinden met de wereld wijde web.
Het dak
De eerste week dat we in ons huisje zaten merkten we ineens tijdens het ontbijten dat er naast ons huis toch wel heel veel volk liep: de dakwerker. Hij had eindelijk tijd gevonden om de verkeerd geplaatste sidings (in de nok van de zijgevel) te vervangen door de beloofde trespaplaten.
De trap
Bij de oplevering van ons huis hadden we gemerkt dat er nog een paar nageltjes te zien waren aan onze trap waar wij of onze kinderen ons in de toekomst misschien wel aan konden bezeren. We kregen de eerste week van november al bericht van Hotec dat ze dit kwamen verhelpen. Dus vrijdagmorgen werd er aan de deur gebeld (jaja, een draadloze bel op batterijen heeft zijn voordelen als je zonder elektriciteit moet verhuizen). Hotec kwam vaststellen dat er maar 5 minuutjes werk was om het probleem te verhelpen, maar deze man kon dit blijkbaar zelf niet. Het was dus wachten tot de trap bij de buren geplaatst werd zodat de installateurs de nageltjes konden komen weghalen.
De vloer
Ook de vloer had nog een naservice te goed. Op 10 november kwam de vloerder met zijn helper de klus klaren en was alles overal afgewerkt en bijgewerkt.
De keuken
In onze keuken is er nog wel wat werk. Het eiland moet zo goed als volledig worden vervangen doordat er verkeerde kastjes geplaatst werden en ook het kastje van onze microgolfoven moet nog aangepast worden.
14 december ging alles in orde komen, maar aan de telefoon hadden we al een vermoeden dat alle noodzakelijke wijzigingen niet helemaal goed begrepen waren.
Ons vermoeden was juist, Deaplus komt in 2011 nog eens terug en deze keer hopelijk met de juiste aanpassingen.
De badkamer
In de badkamer hebben we nog wat werk gehad waardoor we ondanks het hebben van warm water, we er nog niet onmiddellijk gebruik van konden maken. Het was voor ons namelijk wachten op water in de leidingen vooraleer we konden testen of er niets van de kranen lekten. Hier hebben we toch nog wat werk aan gehad, maar handige Harry's als we zijn, is ook dat in orde gekomen.
Nadat we konden douchen konden we terug in gang schieten om onze badkamer af te werken. We moesten immers nog een stukje muur plaatsen en ons bad! Sinds dit weekend is onze badkamer volledig afgewerkt op de gordijnen na, maar we hebben toch al een bubbelbad genomen om ons bad uit te testen. We merkten dat het goed was!
Wat nu nog...
Er zijn nog een aantal aannemers die terug moeten komen voor een naservice: de man van de binnendeuren en de elektricien en uiteraard ook Deaplus van de keuken.
Daags voor het nieuwe jaar denk ik dat we kunnen besluiten dat dit niet meer voor 2010 zal zijn, maar hopelijk is alles in 2011 snel in orde!
Volgens de laatste geruchten zou er in maart ook gestart worden met de aanleg van de straat. Dit kan wat ons betreft niet snel genoeg in orde zijn. Dagelijks met de auto door de modder of sneeuw is niet te onderschatten. We hebben dan ook al een paar keer onszelf vastgereden en dan is het duwen of weg vrijmaken met de schop. Gelukkig hebben we de voorbije maanden héél goed leren relativeren en kunnen we er nog steeds de humor er van inzien. We hebben in elk geval nog altijd straffe verhalen te vertellen.
We wonen in elk geval heel erg graag in ons huisje en we hebben ondertussen sinds enkele weken het gezelschap gekregen van onze buren Katia en Kurt en zien we af en toe al eens een vertrouwd gezicht als we buiten komen. Ook naast onze deur zijn ze begonnen met de bouw van de huizen van Kathleen &Patrick en Stephane.
Tot slot willen we iedereen een fijn einde jaar toewensen en een goede start in 2011 en dat er nog veel en hard gewerkt mag worden op de Peremanssite!
